Normalizacja w utrzymaniu ruchu: od świadomości do kreatywności (cz. 1 z 3)

Artykuły Utrzymanie ruchu Produkcja

W krajowej rzeczywistości pojęcia normy i standardy traktowane są najczęściej jak synonimy. Natomiast z punktu widzenia UR warto by było nadać im nieco różniące się znaczenia. Norm są na świecie tysiące. Przedsiębiorstwa winny posiadać ich świadomość w zakresie pokrywającym się z potrzebami prowadzonych działalności – także UR. Z tym nie jest najlepiej. Świadczą o tym m.in. SIWZ-y. W minionej dekadzie można znaleźć wiele takich, które odwoływały się do norm już nieaktualnych, a także nie odwoływały się do wielu innych, do których mogły się odwołać, a przez to poczynić proces inwestycyjny bardziej poprawnym – w praktyce: najczęściej bez wzrostu kosztów inwestycji. Aby to czynić, trzeba by było mieć bardziej kompletne dokumenty, będące standardami obowiązującymi w przedsiębiorstwie. Takie dokumenty dotyczące systemów mających wspomagać nadzór stanu technicznego majątku produkcyjnego mają jedynie nieliczne przedsiębiorstwa w Polsce.

NORMY TECHNICZNE (i przepisy techniczne) to dokumenty, które regulują stosunek człowieka do przyrody, procesu korzystania z maszyn i urządzeń itd. Racjonalizują one, na podstawie istniejącego poziomu wiedzy, m.in. działania w zakresie techniki, wykorzystywania sił przyrody, bezpiecznego stosowania narzędzi pracy. Ich przestrzeganie przyspiesza wzrost gospodarczy, światowy handel i rozwój technologiczny, co przekłada się na poprawę wyników w zakresie ochrony środowiska, zdrowia, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju. Normy wspomagają standaryzację w jak najszerzej pojętej działalności badawczej, technologicznej, produkcyjnej, serwisowej, usługowej etc.
Normy są również ważnym narzędziem w obszarze działania utrzymania ruchu. Jak ważnym, gdzie i dlaczego? Odpowiedź na to pytanie jest celem niniejszego artykułu. 

REKLAMA

POZIOMY NORMALIZACJI

Normy cechują się różnym zasięgiem geograficznym. W konsekwencji wyróżnia się:

  • Normy MIĘDZYNARODOWE – ustanawiane przez międzynarodowe organizacje normalizacyjne, np. ISO[1], ASTM International[2] itp.
  • Normy REGIONALNE – ustanawiane przez jednostki normalizacyjne o zasięgu większym niż kraj i mniejszym niż świat, np. Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN – Comité Européen de Normalisation) działa na rzecz 34 krajów europejskich[3],
  • Normy KRAJOWE – ustanawiane przez krajowe jednostki normalizacyjne danego kraju z myślą o powszechnym dostępie i stosowaniu na całym terytorium tego kraju, np. w Polsce – Polska Norma; w tej kategorii wyróżnia się: 
    –    normy BRANŻOWE (BN) – opracowywane przez branżowe ośrodki normalizacyjne i adresowana do podmiotów danej branży, czyli działu lub poddziału gospodarki krajowej[4],
    –    normy ZAKŁADOWE (ZN – zwane też LOKALNYMI) – obowiązujące w danym zakładzie pracy, przedsiębiorstwie lub grupie powiązanych ze sobą przedsiębiorstw na mocy decyzji osoby zarządzającej lub właściciela; normy te mogą mieć charakter krajowy lub w przypadku koncernów międzynarodowych mogą być wymagane do stosowania w przedsiębiorstwach grupy zlokalizowanych w różnych krajach.
     

Dla wszystkich ww. pięciu poziomów norm można wyróżnić ic...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • sześć numerów magazynu „Służby Utrzymania Ruchu”,
  • dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej,
  • dostęp do czasopisma w wersji online,
  • dostęp do wszystkich archiwalnych wydań magazynu oraz dodatków specjalnych...
  • ... i wiele więcej!

Przypisy