Dział: Technologie

Po co wiązać ze sobą informacje o poziomie wibracji maszyny tłoczącej z gatunkiem stali użytej do produkcji części samochodowej i umiejętnościami jej operatora? Dlaczego dziś tylko fabryka, która na czas potrafi tworzyć nowe rozwiązania informatyczne, jest zdolna do wydajnej produkcji np. układów hamulcowych, istotnego zmniejszenia kosztów i zatrzymania w zakładzie produkcyjnym myślących przyszłościowo pracowników? Odpowiedź znajdziemy w odpowiednim zrozumieniu i wdrożeniu bimodalnej strategii. Tylko taka metoda zarządzania jest w stanie dać organizacji z branży automotive widoczne przyspieszenie i efekty oraz realne wsparcie podczas cyfrowej transformacji.

Dynamiczny rozwój technologii, inspirowany czwartą rewolucją przemysłową, wprowadza do zakładów produkcyjnych nową jakość – dosłownie i w przenośni. Sam w sobie jest źródłem daleko idących przemian następujących na liniach produkcyjnych, w których efekcie następuje dodatkowo znaczna poprawa jakościowa wyrobów, właściwie niezależnie od gałęzi przemysłu, w ramach której są wytwarzane. Jednymi z bardziej zasłużonych w tym zakresie narzędzi są te działające na podstawie systemów wizyjnych.

Jakie będą fabryki przyszłości? Odpowiedź na to pytanie jeszcze do niedawna wydawała się prosta. Założenia Przemysłu 4.0 stawiały na rozwój technologiczny, oparty na sztucznej inteligencji, sieciach neuronowych i strumieniach danych z wzajemnie połączonych aplikacji. Jednak wydarzenia ostatnich lat mogą być niczym meteoryt, który wytrąca obiekt kosmiczny z utartego i przewidywalnego toru. Pandemia, wojna w Ukrainie, kryzys energetyczny i gospodarczy – czy mają wpływ na to, jak będą wyglądać fabryki przyszłości?

Powszechna automatyzacja, wdrażanie technologii robotycznych i internetu rzeczy ma na celu optymalizację produkcji, w tym jej przyspieszenie, bez kompromisu w zakresie jakości. W niektórych aplikacjach niesie to ze sobą zwiększenie bezpieczeństwa procesów, w innych – generuje pewne zagrożenia dla operatorów i pracowników, którzy wykonują swoje zadania w obrębie działania maszyn.

O Przemyśle 4.0 zostały napisane już niewyobrażalne ilości słów od czasu, gdy BOSCH ogłosił, czym czwarta rewolucja przemysłowa jest i jakich aspektów dotyczy. Okazuje się nawet, że wiele osób nie zauważyło poprzednich rewolucji, jak pierwsza, osiemnastowieczna rewolucja z mechanizacją i ogromnymi zmianami społecznymi i rewolucjami, nie tylko przemysłowymi. Przełom wieku XIX i XX to elektryfikacja, linia produkcyjna i potężne zmiany oraz wojny (pierwsza i druga).

Robot taki, jakim znamy go z filmów SF, zwykle ma humanoidalną postać, mówi metalicznym głosem i we wszystkim naśladuje człowieka. Być może dlatego, że takim właśnie widział go mistrz Leonardo da Vinci w 1495 roku, kiedy przedstawił na rysunkach pierwszego mechanicznego rycerza, umiejącego siadać, poruszać rękami, głową, a nawet szczęką. Przemysł wziął jednak z tej wizji tyle, ile było mu potrzebne – np. samo ramię z chwytakami („palcami”), które tak często widywane jest w zakładach produkcyjnych.

Robotyzacja zakładów przemysłowych niesie ze sobą korzyści w postaci wzrostu wydajności produkcji. Do jej niewątpliwych zalet należy także poprawa jakości produktów oraz optymalizacja kosztów. Wiele firm decyduje się na zakup robotów także ze względu na brak wykwalifikowanych pracowników produkcyjnych. Wciąż jednak pozostaje pytanie, czy koszty inwestycyjne, jakie należy ponieść na zakup technologii zrobotyzowanych, są w stanie zwrócić się w akceptowalnym czasie?

Systemy wizyjne są popularne w wielu branżach, począwszy od branży spożywczej, a skończywszy na automotive. Nie są one może nowością na rynku, ale ich popularyzacja w przemyśle jest stosunkowo mała. Większość firm nadal stosuje rozwiązania oparte na standardowych narzędziach i prostych czujnikach. W przypadku konieczności precyzyjnego odczytu danych standardowe narzędzia i czujniki są jednak niewystarczające.